به نام خدا

چند سالی است که تلویزیون به مناسبت ماه مبارک رمضان سریال های موضوعی پخش می کند. اکنون نیز این رسم به یک مشابقه بین شبکه های مختلف تبدیل شده است. سخنان زیادی در مورد این سریال ها گفته شده است. من نم یخواهم به بررسی محتوایی هر مجموعه بپردازم. اما چند نکته اساسی در مورد پخش این سریالها وجود دارد.

اولین و مهمترین نکته زمان پخش این برنامه هاست که از زمان افطار(سر سفره افطار) آغاز می شود، اما نکته مهم پخش بخشی از این مجموعه ها در ساعت نماز جماعت می باشد. مسئولین امر باید توجه داشته باشند که در ماه رمضان ساعت نماز همزمان با اذان مغرب نیست بلکه به طور معمول 5/1 تا 2 ساعت بعد از اذان است. ایشان باید طوری برنامه ریزی کنند که ساعت پخش این برنامه ها با نماز جماعت مساجد تلاقی نداشته باشد.

مطلب دوم اینکه موضوع این مجموعه ها رو به تکراری شدن پیش می رود. البته تکرار و تذکر در اسلام هم وجود دارد، اما این شیوه به تقلید شبیه تر است تا تکرار. اما در مجموعه های امسال چیزی که به چشم می آید دعوای تمام بازیگرا فیلم در مورد پول یا زن است. و شما در تمام این مجموعه ها یک شخصیت مثبت نمی یابید. آیا نمی شود فیلمی در مورد ایثار ساخت. در مورد افرادی که زندگی شان را وقف مردم می کنند. آیا نمی توان فیلمی در مورد شهدا و عرفا ساخت. در این مجموعه ها رمضان یک امر فرعی است به طوریکه  با حذف رمضان از آن اتفاق خاصی نمی افتد.

نکته دیگر که البته اظهر من الشمس است، عدم کارشناسی مناسب در مورد ساخت برخی از این برنامه هاست. فیلمی مانند یک وجب خاک شاید نیاز به تحقیق چندانی نداشته باشد، اما مجموعه ای مانند اغما بی شک نیازمند تحقیق فراوان است که متاسفانه کمترین توجه به آن شده است. ازتحقیق در مورد امور مذهبی و اعتقادی گرفته تا بخشهای پزشکی. از غلو در مورد اطبای بیمارستان و روابط شان گرفته تا تجسم شیطان در چهره یک انسان مرده(البته از فیلم اینگونه بر می آید). البته از فیلمی که نیمی از آن در طول ماه رمضان ساخته شود انتظار بهتری نمی شود داشت( در مورد این فیلم مطمئن نیستم که اینگونه باشد).

اما از همه ی اینها بگذریم نفس این مجموعه ها خوب است به شرطی که مانع مراسم عبادی مردم نشود.